Thirukolur Penpillai Rahasyam - 2

2. அகமொழித்து விட்டேனோ விதுரரைப் போலே

         

             மகாபாரத யுத்தம் நடக்காமல் இருக்க விரும்பிய பாண்டவர்களின் எண்ணம் அறிந்து கிருஷ்ணன் அமைதி தூதுவனாக ஹஸ்தினாபூர் சென்றார். திருதராட்டிரனின் அரண்மனை ஆடம்பரமும், வலிமையும், செல்வமும் நிறைந்தது. இரவுப் பொழுதை அங்கே கழிக்குமாறு வேண்டிய மன்னனின் வேண்டுதலை மரியாதையுடன் மறுத்த கண்ணன், தங்கத்தில் செய்த படுக்கையும், இருக்கைகளும், நிறைந்த துரியோதனனின் மாடமாளிகையை போகிற போக்கில் பார்வையாலே மறுத்து விட்டு, அனைவரும் எண்ணியது போல் பிதாமஹா பீஷ்மரின் எளிய ஆனால் மற்ற இரு மாளிகைகளையும் விட மிகவும் பெரிதான மாளிகையையும் கூட மரியாதையுடன் மறுத்துவிட்டு அமைதியும் எளிமையும் நிம்மதியும் தரக்கூடிய விதுரரின் பவனத்தில் தங்க முடிவு செய்கிறான். துவாரகை மாளிகை, இந்திரப்பிரஸ்தம் அரண்மனை, ஈர் ஐம்பது புதல்வர்களைக் கொண்ட திருதிராஷ்டிரன் வசிக்கும் ஹஸ்தினாபுரத்தின் அரண்மனையினைக் காட்டிலும் விதுரரின் பவனம் சிறியதே. ஆனாலும் கிருஷ்ணன் விதுரருடன் அவர் பவனத்தில்,அவர் உபசரிப்பில் இருக்கவே விரும்பினார்.

                காரணம்? மன்னனும் மற்றவர்களும், ஏன், பிதாமஹா பீஷ்மரே கூட, "கண்ணா! என் மாளிகை பெரிது. வசதிகள் நிறைந்தது. என் மாளிகையில் சுகத்திற்கு பஞ்சமில்லை.", "என் அரண்மனையில் தங்கு.", "என் மாடமாளிகையில் தங்கு.", "என் தங்க அறையில் தங்க படுக்கையில் இரவுப்பொழுது உறங்கு."- என்று கூறினார்கள், ஆனால், விதுரரோ - "கண்ணா! இது உன் பவனம். உன் இல்லம். உன் உள்ளம் விரும்பும் வண்ணம் தங்கிக்கொள்." - என்றார். அகங்காரம் இல்லாமல் அகத்தில் தங்குமாறு வேண்டினாரே! அதை மட்டும்தானே கண்ணன் எதிர் பார்த்தான்!! கண்ணன் அளந்தது மாளிகையை அல்லவே, மனதை அல்லவா!! கிருஷ்ணன் சுயநலமற்ற விதுரரின் அன்பிற்கு அடங்கி அவரின் உபசரிப்பை ஏற்றுக்கொண்டார். அளவில்லா அன்பினாலும் ஆனந்தத்தாலும் தன்னையே மறந்து விதுரர் பழத்தின் தோலினைக் கொடுத்த போதும் புன் முறுவலுடன் ஏற்றுக்கொண்டாரே!! "மனதில் அன்புடன் எதையும் எதிர்ப் பார்க்காமல் எதை கொடுத்தாலும் அவர்களின் உள்ளத்தில் நான் நிரந்தரமாக குடியேறுவேன்."- என்று கூறியது போல் விதுரரின் அகத்தில் குடியேறினான் கண்ணன். (அகம் = உள்ளம், அகம் = பவனம், இல்லம், அஹம் = அகங்காரம்)

"என்னால் விதுரரைப் போல் தன்னிலை மறந்த அன்பினையும் மதிப்பையும் கிருஷ்ணனின் மீது வைக்க முடியுமா? எதையும் சிந்திக்காமல் விதுரரைப் போல் என் அகத்தை கிருஷ்ணனுக்கு கொடுக்க முடியுமோ?"- என்று வினவுகிறார் திருகோளூர் அம்மாள்.

=========****=======

2. Agamozhiththu vitteno vidhuraraip polae

To prevent the epic war, Krishna went as the messenger of the Pandavas to the Kauravas. Arriving in Hastinapur by evening, Krishna was asked to stay in Hastinapur and have some rest and peaceful sleep, before doing the peace talks in the morning in the court. Respectfully denying the offer from the King to stay in his palace or even in his guest house, and not even showing the slightest interest in staying in Duryodhana’s golden palace and surprising everyone, in courteously denying Pithamaha Bheeshma’s request to stay in his palace which is bigger than the palace of Hastinapur, Krishna decided to stay in the comfy abode of Vidhura.

Vidhura was the brother and advisor for King Dridharashtra. Though he is a brother of the King, an advisor to the King and Minister in the court of Hastinapur, the wise Vidhura resided in a simple but comfortable abode. When the King and Duryodhana invited Krishna to stay in their palace, they invited with attitude – “Krishna, stay in my palace.”, “Krishna my golden palace has got golden bed and golden utensils, stay with grandness.”. Even the mighty Pithamaha Bhishma requested Krishna, by saying -“Krishna, my palace is the biggest in Hastinapur. Stay in mine!”. But, when Krishna stopped in front of Vidhura and looked at him, Vidhura spoke with respect – “Krishna, it’s your abode. Your palace. Just like the one you have in Dwaraka. Make yourself home and stay comfortably. Me, as your servant, will serve you, with all my heart!” Vidhura entertained Krishna to the best of his abilities and expressed his pure love, devotion and gratitude for Krishna.

The very reason Krishna chose Vidhura’s abode is not because of the comfort in the rooms and palace but for the comfort in the hearts! While everyone was being immodest about their wealth and luxury, Vidhura was fully aware that Krishna is the supreme and everything in this world belongs to him, including his soul!

Thirukkolur Ammal is asking "Did I ever show such love and devotion like Vidhura?"

====****====