Thirukolur Penpillai Rahasyam-75

 யான் சிறியேன் என்றேனோ திருமலைநம்பியைப் போலே

பெரிய திருமலை நம்பி, திருமலையில் அவதரித்தவர், ஆளவந்தாரின் முதன்மை சீடர்களுள் ஒருவர். ஸ்ரீசைல பூர்ணர் என்ற திருநாமமும் இவருக்கு உண்டு. ராமானுஜரின் தாய்மாமனான இவரிடம், ஆளவந்தார், ராமானுஜருக்கு ராமாயணத்தை கற்றுக்கொடுக்கும் பொறுப்பினை நியமனம் செய்தார். ராமானுஜருக்கு இளையாழ்வார் எனும் இயற்பெயரை சூட்டிய பெரிய திருமலை நம்பி, திருவேங்கடத்தில் இருக்கும் ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களில் முதன்மையானவராக கருதப்பட்டவர். திருவேங்கடமுடையானுக்கு நித்ய கைங்கர்யபரராக இருந்து சேவை புரிந்த திருமலை நம்பி, தினமும் திருவேங்கடமுடையானுக்காக ஆகாச கங்கையிலிருந்து தீர்த்தம் கொண்டு வருவார்.

ஒரு சமயம், ராமானுஜர், வேங்கடவனைத் தரிசிக்க, திருப்பதிக்கு எழுந்தருளினார். பெரிய திருமலை நம்பியோ அந்நேரம் திருமலையில் இருந்தார். ராமானுஜரின் வருகையை அறிந்த பெரிய திருமலைநம்பி, பெருமாளின் தீர்த்த பிரசாதத்தை எடுத்துக் கொண்டு, ராமானுஜரை வரவேற்க, அவரே மலை இறங்கி சென்றார். தனது ஆச்சார்யான் என்ற முறையிலும், முதியவர் என்ற முறையிலும், ராமானுஜர் அவரிடம், ‘‘அடியேன் போன்ற சிறியோனை வரவேற்க தாங்களே வர வேண்டுமா? யாரேனும் தாழ்ந்தவர் இல்லயோ?’’ என்றார்.

திருமலை நம்பி, பெருந்தன்மையுடன், ‘‘ராமானுஜா! திருமலையில் நான்கு வீதிகளிலும் தேடினேன்; என்னைவிடச் சிறியவர் எவரும் கிடைக்கவில்லை! அதனால் நானே கொண்டுவந்தேன்.’’ என்று பதிலளித்தார். நம்பியின் தன்னடகத்தைக் கண்ட எம்பெருமானார் பெரிதும் வியந்தார்.

திருக்கோளூர் அம்மாள், “ஸ்ரீவைணவ கோட்பாடுகளை பாராட்டி, அதன் வழி வாழ்ந்து, என்னை சிறியன் என்றேனா?, என்று வினவுகிறார்.

========********========

yAn siRiyEn enREnO thirumalai nambiyaip pOlE

Periya Thirumalai Nambi, also known as Srisaila Poornar, was one of the chief disciples of Alavandhar. Aavandhar gave Thirumalai Nambi, the responsibility of teaching Ramayanam to Ramanujar. Thirumalai Nambi was not only Ramanuja’s acharya but also his maternal uncle. It was Thirumalai Nambi who bestowed the name “Ilayazhwar” to Ramanuja when he was born. Thirumalai Nambi resided in Thirumala and he was the daily servitor to the Lord of Thirumala, in bringing the holy water from Akashganga (a waterfall in Thirumala) for the Lord.  

Thirumalai Nambi who resides in Tripathi, used to fetch water from Akashganga, climb the hill and reach Thirumala, perform his service to the Lord in the morning  (Theertha Kainkaryam) and would get down to Tripathi to teach Ramayan to Sri Ramanujar. Ramanuja stayed in Tripathi and learnt Ramayan from Thirumalai Nambi for a year.

When Ramanuja came to Thirumala, Ramanuja was hesitant to place his feet on the hills as it is Adisesha himself who was present in the form of the hills. Meanwhile, hearing that Ramanuja is in Tripathi, Thirumalai Nambi came down with the divine thulasi water and Prasadhams from the temple and welcomed him. Thirumalai Nambi, on hearing Ramanuja’s hesitant words, replied-“Ramanuja, please climb the hill considering it as bhagavat kainkaryam. Adisesha will be more than happy to get the bhagavata sripada sparsam (divine touch of devotees’ divine feet).”

Ramanuja seeing his old aged uncle Thirumalai Nambi running fast towards him, replied with respect and care, "For the sake of this small person, do you have to run and come this far? You could have sent the message and the prasadhams with someone younger. Why do you have to strain yourself?"

Thirumalai Nambi replied, "I too thought of doing the same and searched all around the Thirumala hills, but I could not find anyone younger than me (in terms of knowledge)".

Humbleness and complete surrender is considered as the prime quality in Srivaishnavism. Every Srivaishnava considers himself as the lowest person when meeting another Srivaishnava. Azhwar too calls himself "sIlamillA siRiyan".

Thirukkolur Ammal is asking, "Did I show the Srivaishnava quality like Thirumalai Nambi?”